အိမ္ေထာင္ေရးသုခ

တစ္ေန ့ေန ့ေတာ့ အေနေဝးေနလို ့ေျပးမေတြနိုင္တာကို ေသြးေအးေနတယ္မေျပာပါနဲ ့ ခ်စ္သူရယ္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီး လွုိင္းၾကမ္းေတြနဲ ့ ဘယ္ေလာက္ပဲေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္တယ္ ေျပာေျပာ အခ်ိန္ေတာ့ ျပင္လယ္ျပာၾကီးနဲ ့အတူ ေငြဇင္ေရာ္ေလးေတြနဲ ့ လိုင္းၾကပ္ခြက္ေလးေတြ တိုးလာတဲ ့ေလေလးေတြနဲ ့အတူ အရမ္းကို လွပဆဲပါခ်စ္သူ မုန္းတိုင္းေတြတိုက္လို ့ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး အေမွာင္ဖံုး ေလာကတစ္ခုလံုး ေမွာင္ကာမဲေနလည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ေကာင္းကင္ျပာၾကီးရယ္ တိမ္ျဖဴ တိမ္နီ တိမ္၀ါ တိမ္ျပာေလးေတြနဲ ့အတူ ေက်းငွက္ေတြပ်ံသန္းလို ့ အလြန္လွပတဲ ့ေကာင္းကင္ၾကီး ျပန္ျဖစ္ရစျမဲပါခ်စ္သူ ငါတို ့ေတြအေနဘယ္ေလာက္ပဲေဝးေဝး တေန ့ေန ့ေတာ့ ျပန္ေတြၾကရမွာပဲေလခ်စ္သူ နင့္စိတ္ထဲ သံသယေတြ မေက်နပ္တာေတြ အခက္ခဲအတားစီးေတြ အလြမ္းေၾကာင့္က်တဲ ့မ်က္ရည္ေတြ တေန ့ေန ့ေတာ့ ေျပေပ်ာက္သြားမွာပါခ်စ္သူ အေနေဝးေနတဲ ့ ငါတို ့ႏွလံုးသားေတြ တေန ့ေန ့မွာ ျဖဴစင္ရိုးသားျခင္း မွန္ကန္တဲ ့ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ ့ေႏြးေထြးစြာျပန္ေတြ ့ၾကမယ္ခ်စ္သူ....................။ ဖိုးခြားေလး ( ေကာ့မူးျမိဳ ့)

ေအးခဲတာကို ငါေၾကာက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ႏွင္းကို ငါခ်စ္မိသြားတယ္။ ေမွာင္မည္းတာကို ငါေၾကာက္တယ္... ဒါေပမယ့္ ညကို ငါခ်စ္မိသြားတယ္။ နာက်င္တာကို ငါေၾကာက္တယ္... ဒါေပမယ့္ ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္ျဖစ္ေအာင္ ငါ့ကိုယ္ငါညႇင္းဆဲတယ္။ ဆူညံတာကို ငါမႏွစ္သက္ဘူး... အထီးက်န္မွာကို ငါေၾကာက္ျပန္တယ္။ နင့္ကိုငါ ခ်စ္မိသြားတယ္... တစ္ေန႔ နင္လွည့္ထြက္သြားမွာကို ငါေၾကာက္မိျပန္တယ္။ နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ေႏြဦးရာသီလို႔ ငါထင္ခဲ့တယ္။ လွပတဲ့ေႏြဦးရာသီလို ေႏြးေထြးျခင္းေတြ နင္သယ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ငါလိုခ်င္တယ္...ဒါေပမယ့္ နင့္အတြက္နဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ငါအခါခါက်ေပါ့ကြယ္.. .ေစာင့္ေမွ်ာ္ရတာက အက်င့္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ခပ္ရိုးရိုးပဲ ေတြးထားခဲ့မိတယ္ ဒါေပမယ့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ့္အေပ်ာ္ေတြကို ငါတို႔လက္လြတ္ခဲ့ၾကတယ္ လက္လြတ္ခဲ့ၿပီးမွ ဘာေၾကာင့္ အစကတည္းက မဖမ္းဆုပ္လိုက္သလဲလို႔ ငါတို႔ေနာင္တရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္တယ္ဆိုတာ နဂိုကတည္းက ရယ္စရာေကာင္းတဲ့အမွားတစ္ခုပါ ေရာက္လာႏိုင္မွန္း၊ မေရာက္လာႏိုင္မွန္းမသိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတစ္ခုကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖို႔ ငါတို႔အက်င့္ပါေနခဲ့တယ္... .

‎" လူရိုင္း " ကဗ်ာရဲ႕ေအာက္ဆံုးမွာ မင္းအတြက္ဆုိၿပီး.... လက္သည္းကြင္း (.......)ခတ္ထားမိတာ ဒါ....ငါ့အတၱလား တစ္ကမာၻလံုးမွာ တည္ရွိေနတဲ့လူသားေတြကုိ ကုိယ္စားမျပဳဘဲ မင္းတစ္ေယာက္တည္းကုိပဲ ကုိယ္စားျပဳထားတာ ဒါ.....ငါ့မုိက္မဲမွဳလား ရွိတ္စပီးယား ကေျပာတယ္ " အခ်စ္ရဲ႕စြမ္းအားဟာ သိပ္ႀကီးမားတယ္ ရုိင္းစုိင္းသူကုိ..လူယဥ္ေက်းျဖစ္ေစႏုိင္စြမ္းရွိသလုိ လူယဥ္ေက်းကုိလည္း အရိုင္းအစုိင္းျဖစ္သြားေစႏုိင္တယ္..." တဲ့ ငါကလူယဥ္ေက်းတစ္ေယာက္ပါ မင္းကုိ....ခ်စ္မိတဲ့ေန႕ကစၿပီး............

ဒီရည္းစား စာေလး ကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ … ဒါက ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က သူ႔ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးဆီကို ပို႔တဲ့ စာေလးပါ …… ေကာင္မေလးအေဖက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို သေဘာမတူဘူးေလ…. သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းကို ခြဲဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္ေပါ့ …..ေကာင္မေလးဆီရည္စားစာ ပို႔ရင္လည္း သူမ အေဖ က ၾကားကေန ခိုးဖတ္ဦးမွာ သိေနတယ္…….. ဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ….. မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ… အေဖအႀကိဳက္ေရးေပးရမလား??? ခ်စ္သူေလးအႀကိဳက္ ေရးေပးရမလား???? ေကာင္ေလးေတြေရ …ဒီလိုအေျခအေနမွာဆို ဘယ္သူ႔အတြက္ေရးမလဲ??? ေကာင္မေလးေတြေရာ …… ဒီလိုစာမ်ိဳး ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကိုယ့္အတြက္ေပးတယ္ဆို ဘယ္လိုခံစား ရမလဲ ..ဟုတ္ေသာ္ရွိ.. မဟုတ္ေသာ္ရွိ… ကဲ … အရင္ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦးေနာ္….. ၁. ေကာင္မေလးေရ …. နင့္အတြက္ ျဖစ္တည္တဲ့ ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြက ၂.ေသဆံုးသြားၿပီဟာ… နင့္အေပၚမခ်စ္မႏွစ္သက္မွဳေတြကသာ ၃. နင့္ကို ေတြ႔ရတဲ့ ေန႔ရက္ေတြတိုင္းမွာ ပိုပို တိုးပြားလာတယ္ ၄. နင့္မ်က္ႏွာကို ေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီကြာ ၅.ငါ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးတစ္ခုတည္းေသာဆႏၵက ၆. (နင့္ကလြဲၿပီး) တျခားမိန္းကေလးေတြကို ပဲၾကည့္ေနခ်င္ေတာ့ တယ္…. ငါဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ခ်င္တဲ့အရာကေတာ့ ရ. နင့္ကို လက္ထပ္ရမွာကိုပါ… ငါတို႔ေနာက္ဆံုးေတြ႕ျဖစ္ၾကတဲ့အေခါက္ ေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြက ၈. ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္ကြာ…. ေကာင္မေလး …ငါဘဝမွာ ေသဆံုးသြားတဲ့အရာက ၉. နင့္ကို အျမဲေတြ႕ခ်င္တဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းေတြပဲေလ….. ၁၀. မင္းက မင္းအဖို႔ပဲသိတဲ့ သူ ၁၁. တကယ္လို႔သာ ငါတို႔လက္ထပ္မယ္ဆိုရင္… ငါသိတယ္ ငါေတြ႕ရမယ့္ ၁၂. ဘဝရဲ႔ ခက္ခဲခါးသီးမွဳ… ေသဆံုးႏုိင္မယ့္ ၁၃. ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ..(မင္းနဲ႔ အတူတူေနရင္းနဲ႔ေပါ)့ .. ငါႏွလံုးသားထဲက တစ္ခုတည္းေသာအခ်စ္ ၁၄. နင့္အတြက္ လံုးဝ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိ ကိုပဲ ၁၅. နင့္ကို ထာဝရ ေပးခ်င္တယ္… ဘယ္သူကမွ နင့္ေလာက္ ၁၆. မမိုက္မဲဘူး ..တစ္ကိုယ္ေကာင္မဆန္ဘူး …ၿပီးေတာ့ နင္ ၁၇. ငါ့ ကို ဂရုမစိုက္ဘူး .. မကူညီႏုိင္ဘူး ၁၈. နင္ အရိုးရွင္းဆံုး နားလည္ထားဖို႔က ၁၉. ငါ အမွန္ေတြကိုပဲ ေျပာတတ္တယ္ ေကာင္မေလးရယ္ …ဒီေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို ကူညီပါ…. ၂၀. ငါတို႔ဇာတ္လမ္းၿပီးဆိုတာကို နင့္သိေနၿပီဆိုမွေတာ့ ထပ္ေတြ႕ရဖို႔.. စာေတြပို႔ဖို႔ .. မႀကိဳစားပါနဲ႕ေတာ့ဟာ…. ၂၁. နင္ရဲ႕ျပန္စာေတြထဲက စကားလံုးတိုင္းဟာ ၂၂. ငါ့အတြက္ စိတ္ဝင္စား ဖို႔ လံုးဝမေကာင္းေတာ့ဘူး … မင္းမွာမရွိႏိုင္တဲ့အရာက ၂၃. ငါေမ်ွာ္လင့္တဲ့ အခ်စ္စစ္ စစ္ ေတြ ပဲ ေကာင္မေလးေရ… … အၾကြင္းမဲ့ယံုပါေတာ့ကြာ …. ၂၄. ငါ နင့္ကို ဘယ္လိုမွ ခံစား လို႔မရဘူးေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေပါ့... ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆက္ေတြး မေနနဲ႔ဦးေနာ္ ၂၅. ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ငါက မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူ အျဖစ္ ရွိေနေသးတယ္လို႔ … Bye … သိပ္ဆိုးတဲ့ စာဆိုၿပီး .. စိတ္ဆိုးမယ္ မႀကံနဲ႔ ေလကြယ္ …… ဟဲဟဲ ေကာင္ေလးက စာမေပးခင္ ေကာင္မေလးကို ေျပာခဲ့ပါတယ္ … "မ"ဂဏန္းက်တဲ့ စာေၾကာင္းေတြပဲ ဖတ္ပါတဲ့ (၁. ၃. ၅. ၇. ၉. ၁၁. ၁၃. ၁၅. ၁၇. ၁၉. ၂၁. ၂၃. ၂၅) ….. အဲဒါေတြက ေကာင္မေလးအတြက္ ေပါ့ …..ျပန္ဖတ္လိုက္ပါဦး …. ဘယ္ေလာက္ခ်ိဳတဲ့ အခ်စ္ေတြလည္းဆိုတာ သိသြားေအာင္…… ႏွစ္ခါဖတ္ရလို႔ စိတ္မဆိုး ရဘူးေနာ္… အလြတ္ရေအာင္ က်က္တယ္လို႔ ပဲမွတ္ … :P (www.hbc-myanmar.net/ winminhtet တင္ေသာပုိ႔စ္မွ)

(၁) အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္း (၂) လမ္းမေပၚမွာ (၃) အလုပ္ခ်ိန္မွာ (၄) အိပ္ယာမ၀င္ခင္ (၅) ဆက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ဆက္တယ္။ ဖတ္ဖူးတာေလးပါ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စမ္းၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ကိုယ္ဘယ္လို လူမ်ဳိးလဲ? ၁) အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္း ဆက္တတ္သူ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သင္ဟာ အရင္လႈပ္ရွားတတ္သူျဖစ္တယ္။ သင္ဟာ အခြင့္အေရးေကာင္းနဲ႔ ၾကံဳရင္ လက္မလြတ္တတ္သူျဖစ္တယ္။ “အခ်စ္ စစ္သူရဲေကာင္း” အမ်ဳိးအစားျဖစ္တယ္။ အခ်စ္အတြက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး စြန္႔လြတ္အနစ္နာ ခံရဲသူျဖစ္တယ္။ ခ်စ္သူဆီက ဘာမွ မေမွ်ာ္ကိုးဘဲ ေပးဆပ္သူ၊ ခ်စ္သူေက်နပ္ေအာင္ ၾကင္နာသူ၊ ခ်စ္သူဆီက ဘာမွတုန္႔ျပန္မႈမရလည္း အျပစ္မတင္တတ္သူ ျဖစ္တယ္။ အခ်စ္မွာ သင္ဟာ ေပ်ာ္ေနတတ္ေပမဲ့ အၾကံတစ္ခုေတာ့ ေပးခ်င္ပါတယ္။ ခ်စ္သူအေပၚထားတဲ့ သင့္ရဲ႔ ၾကင္နာ ယုယမႈေတြဟာ ခ်စ္သူအတြက္ အက်င့္ မျဖစ္သြားေစပါနဲ႔။ ခ်စ္သူဆိုတာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အေပးအညီ မွ်ဖုိ႔လိုတယ္။ သင့္အတြက္ အလိုက္ဖက္ဆံုး လူဟာလဲ သင့္ကို ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတဲ့သူ၊ သင့္ကို တန္ဖိုးထားသူပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- (၂) လမ္းေပၚမွာ ဆက္တတ္သူ အခ်စ္ေၾကာင့္ အရသာ မပ်က္တတ္သူ၊ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူျဖစ္ျပီး အခ်စ္မရွားသူျဖစ္တယ္။ ဘ၀ရဲ႔ ေထာင့္တစ္ေနရာရာကေန ကိုယ့္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ရွာတတ္သူျဖစ္ျပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ရဲ႔ အေျပာအဆိုကို အလြန္ဂရုစိုက္ တတ္သူျဖစ္တယ္။ ခ်စ္သူဘာကို အလိုရွိသလဲ ဆိုတာ သင္သိသင့္ဖို႔အတြက္ အၾကံတစ္ခုေပးခ်င္ပါတယ္။ သင္ဟာ စန္းပြင့္သူျဖစ္ေပမဲ့ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ကမွ သင္နဲ႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သင့္ရဲ႔စိတ္ တစ္စိတ္ထဲနဲ႔ လူအမ်ားကို ခဲြေ၀ေပးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ပါပဲ။ ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- (၃) အလုပ္ခ်ိန္မွာ ဆက္တတ္သူ သင္ဟာ အခ်စ္လူရိုးၾကီးပါ။ ရိုမန္တစ္မဆန္သလို နား၀င္ခ်ဳိတဲ့ စကားကိုလည္းေျပာခဲသူျဖစ္တယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀ရဲ႔ တစ္စိတ္တစ္ေဒသလို႔ ထင္သူျဖစ္တယ္။ သင္ဟာ အခ်စ္ကို ခ်စ္ေသာ္လည္း အခ်စ္ေၾကာင့္ ေခါင္းမစားသူျဖစ္တယ္။ သင့္အတြက္အၾကံက အခ်စ္ကို သင္ စတင္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းအဆင့္ကေန တျဖည္းျဖည္း စတင္တာဟာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းအဆင့္ပ ဲရွိေသးတယ္ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္နဲ႔ေတာ့ မရပ္ဆဲမိဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။ ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- (၄) အိပ္ယာမ၀င္ခင္ ဆက္တတ္သူ သင္ဟာ အခ်စ္ရဲ႔ ေက်းကြ်န္ျဖစ္တယ္။ အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္သူျဖစ္တယ္။ ခ်စ္သူက သင့္အေပၚ နည္းနည္း ေကာင္းျပ၊ ၾကင္နာျပတာနဲ႔ သင္ဟာ သူ႔အေပၚ ဆယ္ဆျပန္ေကာင္းလိုက္တတ္တယ္။ ခ်စ္သူအလိုရွိတာကို ပါးစပ္ဟ လိုက္တာနဲ႔ သင္က ဘာမဆို အားလံုးအိုေက ေစရမယ္ဆိုတဲ့ အစားမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ သင့္ကို အၾကံတစ္ခု ေပးခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ အခ်စ္ဆိုတာ တရားမမွ်တတဲ့ ကစားနည္းပါ။ေပးဆပ္မႈန႔ဲ ရယူမႈက ဘယ္ေတာ့မွ တစ္ထပ္တည္း မက်ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ႏြံထဲ အရမ္းနစ္၀င္ မသြားပါနဲ႔။ ေနာက္သင့္မွာ အခ်စ္ အတြက္ တိုင္ပင္ေဖာ္ေလးလိုပါတယ္။ ဥပမာ သူငယ္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ အိမ္သူအိမ္သား၊ သူတို႔က သင့္အတြက္ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေတြ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- (၅) ဆက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ဆက္တတ္သူ ခ်စ္သူကိုယ္ေပၚကေန ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာကို ရွာေဖြတတ္သူျဖစ္တယ္။ ခ်စ္သူလို တစ္မ်ဳိး၊ သူငယ္ခ်င္းလို တစ္မ်ဳိး ကူညီေစာင့္ေရွာက္တတ္သူလည္းျဖစ္တယ္။ တစ္ျခားသူနဲ႔ ခင္မင္သြားလည္း ခ်စ္သူ႔အေပၚ အခ်စ္မေျပာင္းတတ္သူျဖစ္တယ္။ အၾကံတစ္ခုေပးခ်င္တာက ခ်စ္သက္တမ္း ၾကာေလေလ ခ်စ္သူရဲ႔ အျပစ္ အနာအဆာကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ခဲ့ယဥ္းေလေလျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ခ်စ္သူ႔အေပၚ မေက်နပ္တာ၊ အလိုမက်တာေတြကို စိတ္ထဲမွာ သိမ္းမထားဘဲ ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာသင့္တယ္။ အလိုမက်တာေတြကို ရင္ထဲမွာပဲ သိမ္းဆည္းထားရင္ေနာက္ဆံုးမွာ အင္အားျပင္းတဲ့ မီးေတာင္အျဖစ္ ေပါက္ကဲြႏိုင္ပါတယ္။

ကေလးတစ္ေယာက္လုိ ေအာ္ငုိၿပီးေတာ့....ပူဆာတတ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ.....အခုေတာ့လည္း လူႀကီးဘ၀နဲ႕ အခ်စ္ေအာက္မွာက်ရွံဳးခဲ့ၿပီ...............(ရုိးရုိးေလးခ်စ္လိုက္မိတာ.....ႏွလံုးသားနဲ႕ရင္းလုိက္ရတာ...မွားမ်ားမွားေနလား????) ကုိယ္လြမ္းတတ္မွန္းသိလ်က္နဲ႕ မင္းထားခဲ့ ဒါဘာေၾကာင့္လဲ ေတြးမရပါလား..အားလံုးနဲ႕တုိက္ခုိက္ကာ ခ်စ္ခဲ့ရ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အသည္းကြဲဖုိ႕လား.............. ဘယ္သူ႕ရင္ခြင္ေအာက္ေရာက္ေရာက္...ဂရုစိုက္ေနခ်င္ေသးတာ...ငါ့ရဲ႕အတၱ ယုတၱိမရွိဘူးဆုိလည္း အတိတ္ကုိျပန္သြားခ်င္တာ.....ငါ့ရဲ႕အတၱ..ေန႕တုိင္းမဟုတ္ေတာင္ တစ္ပတ္တစ္ခါျဖစ္ျဖစ္...ဖုန္းေျပာခ်င္တာ..ငါ့ရဲ႕အတၱ....လမ္းခြဲေပမယ့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ရွိေနခ်င္ေသးတာ ... ငါ့ရဲ႕အတၱ>>>>>>♥♥♥♥♥♥♥♥

တရိပ္ရိပ္တက္လာတဲ့ ရက္၊ လ၊ ႏွစ္ေတြထဲမွာ ငါ့သစၥာတရားဟာ အပ်က္ပ်က္နဲ ့ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ခဲ့ျပီ။ ႏွလံုးသားက အထိအခိုက္မ်ားလြန္းေတာ့ အနာေဖးက အခုထိမတက္ေသးဘူး။ အလြမ္းက ဖြဲမီးလို ေလတိုက္တိုင္း ထထေတာက္တယ္။ မင္းက လြယ္လြယ္နဲ ့လႊင့္ပစ္လိုက္ရေအာင္ ငါ့အခ်စ္က ၾကံဳရာက်ပန္း ပြင့္လာတာ မဟုတ္ဘူး ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ အစာရွာခဲ့တာလည္း မဟုတ္ဘူး လက္လြတ္စပယ္ ေျပာထြက္ခဲ့တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ . . . အခု ငါတို ့တယုတယစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ သစ္ပင္ အျမစ္ကေန ကၽြတ္ထြက္သြားျပီ။ “ ေျပရာေျပေၾကာင္း ” ဆိုတဲ့စကားလံုးကို မင္းအခုထိ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ အစြပ္အစြဲေတြနဲ ့ ေန၀င္သြားရတဲ့ ငါ့ကမၻာ . . . ဘာသာစကားနဲ ့ ပစ္ခတ္ခဲ့တဲ့စစ္ပြဲမွာ ငါ့အစြဲအလမ္းကို မင္းက ၾကိဳးစင္တင္တယ္။ မင္းက ဘယ္ေလာက္ ခုတ္ခ် ခုတ္ခ် ငါ့စိတ္ရထားက ဒီဘူတာကေနကို မခြာႏိုင္ခဲ့။ ငါက ရိုးရွင္းလြန္းေတာ့ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္းခ်စ္ခဲ့မိတာ ငါ့အမွားေတြလား။ ငါက ခိုင္ျမဲျခင္းတရားကို ဘုရားမွာ အာရံုျပဳတယ္။ မင္းက မတည္ျမဲျခင္းတရားကို ဘုရားမွာ ဆုပန္တယ္။ ငါက ႏွစ္ပါးသြားကတာကိုမွ ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မင္းက တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္ကိုမွ ၾကိဳက္ခ်င္တယ္။ ငါက အျပစ္ကို အခ်စ္လို ့ျမင္တယ္။ မင္းက အခ်စ္ကို အျပစ္လို ့ျမင္တယ္။ “ ဆိုခဲေစျမဲေစ ” ဆိုတာ ငါ့အတြက္ မဟုတ္ဘူးလို ့ မင္းက ခဏခဏေျပာတယ္။ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပဲ ငါ့အနားမွာ မင္းအရိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ ငါက တစ္ဆိတ္ကို တစ္အိတ္လုပ္ျပီး ခံစားေနတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္အိတ္ကို တစ္ဆိတ္လုပ္လို ့လည္း မရေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ခဲ့တာက ျဖစ္ျပီးသြားျပီ . . . ပ်က္ခဲ့တာက ပ်က္ျပီးသြားျပီ။ အခု မင္းက ငါ့ကို အသြားအလာ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ အဖ်ားနဲ ့ရိုက္ခ်ခဲ့ေပမယ့္ အရင္းအထိက်ိဳးတယ္ . . . အတြင္းထဲထိ လွိုက္စားတယ္။ အခု ငါေရးေနတဲ့ ေဘာပင္က မွင္မလိုက္မွေတာ့ ေအာက္ေမ့လြမ္းဆြတ္ေနလည္း ငါ့ဇာတာနဲ ့ငါပဲ . . . ငါ့ဗ်ာဒိတ္နဲ ့ငါပဲ . . . ငါ့ကုသိုလ္နဲ ့ငါပဲ။ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ မင္းကပစ္ခ်လိုက္ေတာ့ ငါ့မွာ အရိုးေရာအသားေရာ မက်န္ေတာ့ဘူး။ မင္းရဲ ့ အခ်စ္ေတြ မီးေတာက္ေပ်ာက္သြားတာနဲ ့ ငါ့အလြမ္းက အေငြ ့အူထြက္လာေတာ့တာပဲ။ ငါ့အခ်စ္က ခုနစ္ေဆြးရွစ္ေဆြးေနလည္း အေရာင္မျပယ္ဘူး။ မင္းအခ်စ္က တစ္ခုခုထိတာနဲ ့ပဲ့က်တယ္။ ငါ့အလြမ္းက ညိဳ ့ညိဳ ့တက္လာေတာ့ အကဲပိုတယ္လို ့ေျပာလည္း ငါပဲခံရမွာပဲ။ ငါက မင္းဘက္ကေန ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ျပန္ၾကည့္တယ္။ မင္းက ငါ့ဘက္ကို တစ္ခ်က္မွ ျပန္မၾကည့္ဘူး။ အနာအဆာကို အျမဲတမ္းရွာတယ္။ အဆိပ္အေတာက္ကို မီးလင္းဖိုလိုေမႊးတယ္။ ငါ့အခ်စ္က ၾကည္လင္ျပတ္သားလြန္းေနေတာ့ မင္းက မျမင္ေတာ့ဘူး။ ငါ့အခ်စ္က စိမ့္ခ်မ္းေအးျမေနေပမယ့္ မင္းက မလန္းေတာ့ဘူး။ ဒီအစြဲကို ငါက ဘယ္၀ဋ္နာ၊ ကံနာနဲ ့ခၽြတ္ရမွာလဲ။ ကမၻာကပ္က ငါ့တစ္ေယာက္ထဲမွာပဲ ဆိုက္တယ္။ ငါက အရည္အခ်င္းကိုပဲ တန္ဖိုးထားေနခ်ိန္ အခု မင္းက အေရအတြက္မ်ားဖို ့ကိုပဲ စဥ္းစားေနတယ္။ ဘယ္သို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ေကာင္မေလးရယ္ . . . ဖလင္က ပ်က္သြားျပီဆိုမွေတာ့ ဒီရုပ္ရွင္လည္း ျပန္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ င့ါ အိေျႏၵနဲ ့ငါပဲ ရွိပါေစေတာ့။ ငါ့အေမွာင္နဲ ့ငါပဲ လင္းပါေစေတာ့။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ခါးစည္းပု၀ါလို ျမဲျမဲစည္းလို ့ ငါ့အေ၀းမွာ မင္းကုသိုလ္ယူပါ။ ငါ၏ သတိတရရွိျခင္းမ်ားစြာကို မင္းပြဲေတာ္တည္ စားသံုးပါ။ သံသရာကို ငါ့ေမတၱာတရားနဲ ့ အေႏွာင့္အယွက္ကင္းစြာ လည္ပတ္ပါ။ မင္းရဲ ့ မနက္ျဖန္တိုင္းမွာ ပြင့္ေသာ ပန္းတိုင္းအဆင္း၊ ရနံ ျ့ပည့္စံုပါေစ။ မင္းခႏၶာရဲ ့ ေသြးလွည့္ပတ္မွုအၾကိမ္္တိုင္းမွာ အစြန္းအထင္းကင္းပါေစလို ့ ငါ ဆုေတာင္းရင္း . . . ငါ၏ အစြဲအလမ္း မကင္းေသာ ျပတ္စာ ကို အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္လို ့ မင္းမေရြးဘဲ ဖတ္ပါ။

ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးရင္းျပီး ငါနင္.ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္ အျပစ္ကိုမျမင္ႏိုင္ခဲ့ေအာင္ေပါ. ငါ့ကိုရုးေနျပီလို့ေျပာခံရတဲ့ထိ နင္.ကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ အားလံုးကသိၾကပါတယ္ ငါနင္.ကိုမဆင္မျခင္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ နင္တစ္ေယာက္ကလြဲလို.ေပါ. လူတစ္ေယာက္ကို.. ကိုယ္ျပန္ခ်စ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ.. မခ်စ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ.. ခ်စ္တတ္သူတစ္ေယာက္ကိုေတာ ့. ေလးစားသမႈနဲ ့ ယဥ္ေက်းစြာ တုန္႕ျပန္သင့္ပါတယ္..

ဇာတ္လမ္းစကတည္းက မလွပတဲ႔ ဇာတ္သိမ္းတစ္ခုျဖစ္မယ္မွန္း ၾကိဳသိခဲ႔ရင္ေတာင္ လွမ္းလက္စ ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္တန္႔ေနာက္ဆုတ္ပစ္မယ္ မထင္ဘူး ဘ၀မွာ ဘယ္အရာကိုမွ တမ္းတမ္းတတ မက္မက္ေမာေမာ မလိုခ်င္ခဲ႔ေပမယ္႔ ျဖဴစင္တဲ႔ မင္းရဲ႕ အျပံဳးကိုေတာ႔ တစ္ဦးတည္း အၾကြင္းမဲ႔ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ႔တယ္။ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ ေျပာင္းလဲတိုက္စားမႈေအာက္မွာ 'မင္းကို သတိမရေတာ႔ပါဘူး' လို႔ ေျပာလာႏိုင္ျပီ ဆိုရင္ေတာင္ မွတ္ဥာဏ္ဆိုတာ ရွိေနသေရြ႕ မင္းကို ငါ ဘယ္လိုေမ႔လို႕ ရႏိုင္ေတာ႔မွာလဲ။

တကယ္လို့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို သင္မခ်စ္ေတာ့ရင္.. သူ့ကို စြန့္လႊတ္လိုက္ပါ..တျခားသူ ခ်စ္ပါေစ... တကယ္လို့ သင္ခ်စ္တဲ့သူက သင့္ကို စြန့္လႊတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ေနာက္ဆုတ္လုိက္ပါ...သင့္အေနနဲ ့ တျခားသူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ဖို့ အခြင့္အေရးရသြားတာေပါ့.... တခ်ိဳ့ အရာေတြဟာ သင္ ဘယ္ေလာက္ႏွစ္သက္ပါေစ.. သင္နဲ့လားလားမွ် မဆိုင္ေတာ့သလို... တခ်ဳိ့အရာေတြက သင္ ႏွေမ်ာတမ္းတ ေနလို့လဲ သင့္ထံကို ျပန္ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး... အခ်စ္ဆိုတာ ဘ၀မွာ အျမဲ သီက်ဴးလို့ မဆံုးႏုိင္တဲ့ ေတးသြားတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ သင္ဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခ်စ္ ကို ၾကံဳေတြ့ရႏုိင္ပါတယ္... ဒါေပမဲ ့အေရးအၾကီးဆံုးက အခ်စ္ေၾကာင့္ သင့္ရဲ ့ႏွလံုးသား ဒဏ္ရာမရေစဖို့ပါပဲ။

လူတစ္ေယာက္ကို.. ကိုယ္ျပန္ခ်စ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ.. မခ်စ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ.. ခ်စ္တတ္သူတစ္ေယာက္ကိုေတာ ့. ေလးစားသမႈနဲ ့ ယဥ္ေက်းစြာ တုန္႕ျပန္သင့္ပါတယ္.. တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့… နင္တစ္ေယာက္တည္း ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးရွိလာခဲ့ရင္ ငါ့ကို သတိရလိုက္ပါ။ နင့္ကို ေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ မဖန္တီးေပးႏိုင္ရင္ေတာင္… နင္နဲ႔အတူ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းေနေပးမွာ .. ငါပါ။ တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့… နင္တစ္ေယာက္တည္း အားငယ္လက္ေလွ်ာ့ထြက္ေျပးခ်င္လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးရွိလာခဲ့ရင္ ငါ့ကို သတိရလိုက္ပါ။ နင့္ကို ဆက္လက္ရပ္တည္ဖို႔ မေဖးမေပးႏိုင္ရင္ေတာင္… နင္နဲ႔အတူ ေျပးထြက္လိုက္ပါလာမွာ .. ငါပါ။ တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့… နင္တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ေလး ျဖတ္သန္းခ်င္တဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးရွိလာခဲ့ရင္ ငါ့ကို သတိရလိုက္ပါ။ နင့္စိတ္ကို ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ မျပဳလုပ္ေပးႏိုင္ရင္ေတာင္… နင့္ ေဘးမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေငးလို႔ နင္နဲ႔ အတူရွိေနမွာ ..ငါပါ။ တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့… နင္.. ငါ့ကို သတိရလို႔ ငဲ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ နင့္ေဘးမွာ ငါရွိမေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးႀကံဳလာခဲ့ရင္ ငါ့ ဆီကိုသာ အေျပးေလးလွမ္းလာခဲ့လိုက္ပါ။ ငါကိုယ္တိုင္လည္း.. နင့္ကို အရမ္းလိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္.. .. ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ (တကယ္ေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ.. ငါ့ အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးက.. နင္ပါ။ ) တစ္ေန႔ေန႔မွာေပါ့... နင့္အတြက္ ငါ ဟာ အေႏွာက္အယွက္တစ္ခုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးၾကံဳလာခဲ့ရင္ ငါ့ကို လံုးဝ ေမ့ပစ္လိုက္ပါ။ နင့္ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရရင္ေတာင္ နင့္အတြက္ ေက်နပ္စြာ ေပးဆပ္ခ်င္ေနတာ ငါပါ။

မင္နီေတြ မကင္းစင္ေသးတဲ့ ဘ၀သမုိင္းကုိ...ခပ္ရုိင္းရုိင္းအနာဂတ္နဲ႕ ခ်စ္တတ္ပါၿပီဆုိမွ.....ခ်စ္သူသစ္နဲ႕ၾကည္ႏူးဖုိ႕ " မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး " လုိ႕... မင္းမုိ႕ေျပာထြက္ရက္တယ္ေနာ္............. ေၾသာ္....အၾကင္နာလက္တစ္ကမ္းဆုိေပမယ့္လည္း.... သခ်ာၤသက္တမ္းနဲ႕တြက္ရင္.....၅၂၈...ဆိုတာေတာင္. ဟုိ..အေ၀းႀကီးမွာပါလား....။..။ တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင့္ကိုရင္ခုန္ေစတဲ့လူရွိလာၿပီ၊ နင္ရည္းစားထားၿပီလို႔ ေျပာလာတဲ့အခါ ငါဘာမွမေျပာဘူး ... နင့္အတြက္ ေတာင္းဆုေတြသာ ငါေပးမွာ။ တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ နင္နာက်င္ေၾကကဲြၿပီ၊ ႏြမ္းလ်ၿပီလို႔ေျပာလာတဲ့အခါ ငါဘာမွမေျပာဘူး... နင့္အတြက္ မွီဖို႔ပုခံုးတစ္စံုသာ ငါေပးမွာ။ အခ်စ္ ခံစားခ်က္ အခ်စ္မွာ ငါဟာအရႈံးသမားပါ အမွတ္တရကို အရႈံးေပးတယ္... ေန႔ေန႔ညည လြမ္းဆြတ္ဆဲမို႔ အတိတ္ကို အရႈံးေပးတယ္... အတိတ္အိပ္မက္ထဲ တဝဲဝဲလည္ဆဲမို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရႈံးေပးတယ္... ႏွလံုးသားျပန္ယူဖို႔ ေမ့သြားခဲ့လို႔..... . အခ်စ္က အခ်စ္ပါပဲ... ဒါေပမယ့္ ဘဝတစ္ခုရွင္သန္ဖို႔ အခ်စ္ဆိုတာလည္း လိုအပ္တယ္။ အခ်စ္ကို ခ်စ္တတ္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူတို႔ခ်စ္သူကို ဘယ္ေလာက္ဘယ္ထိခ်စ္တယ္ဆိုျပီး သူတို႔ရဲ႔ခ်စ္သူအေပၚထားတဲ႔ အခ်စ္အတိုင္းအဆကို ေျပာျပၾကတယ္...။ ။ ျပီးေတာ႔မင္းေရာတဲ႔ ကိုယ္႔ကိုေမးတယ္....။ ။ ကိုယ္ျပံဳးရံုျပံဳးျပီး ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ႔ပါတယ္.....။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မင္းကို ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ျမတ္ႏိုးတယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပေျပာျပဖို႔ ကိုယ္႔အတြက္ ျပီးျပည္႔စံုလံုေလာက္တဲ႔စကားေ၀ါဟာရ (ဒါမွမဟုတ္) မင္းအေပၚမွာထားတဲ႔ကိုယ္႔ရဲ႔အခ်စ္အတိုင္းအဆနဲ႔ ထပ္တူညီမွ်တဲ႔အရာတစ္ခုခု ဒီေလာကၾကီးမွာမေပၚေသးလို႔ပါ..။ တစ္ေန႕မွာ နင့္ကိုထားခဲ႕ရမယ္႕ငါ့ကို နင္ကအရင္ငါ့ကိုထားခဲ႕တဲ႕အတြက္ ငါေျဖသာပါတယ္ခ်စ္သူ ထားခဲ႕မယ္႕သူနဲ႕ က်န္ခဲ႕မယ္႕သူ မွာ နင့္အတြက္က်န္ရစ္မယ္႕ သူပဲ ငါၿဖစ္ခ်င္ပါတယ္ မခံစားေစခ်င္ဘူးခ်စ္သူ .. က်န္ရစ္ခဲ႔သူမွ နာက်င္ရတာမဟုတ္ဘူး... ျမင္တတ္မယ္ဆိုရင္ ထားရစ္ခဲ႔သူရင္ထဲမွာလည္း နာက်င္ေနတဲ႔ ဒဏ္ရာဗလပြနဲ႔...။ ။ တကယ္ေတာ႔ ငါနင္႔ကိုထားရစ္ခဲ႔တာမဟုတ္ပါဘူး..။ နင္႔ရင္ထဲက ႏွလံုးသားထဲမွာ ငါဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ႔မွန္းသိခဲ႔ရလို႔ နင္႔ဘ၀ထဲကေန ငါရင္နာနာနဲ႔ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာသြားခဲ႔ရတာပါ...။ ။

မျမင္ရေပမယ္႔ ကြယ္ရာကပဲ ခ်စ္ေနပါရေစ… ရင္ခြင္တြင္း ႏွလံုးသားမွာ “ခ်စ္ဦးသူ” ကို အျပီးအပိုင္ မဟုတ္ေတာင္ ထာ၀ရ ေနရာေပးခ်င္တာ ကိုယ္႔ဆႏၵရယ္ပါ… “မျဖစ္ႏိုင္ဘူး” ဆိုတာ နားလည္မႈေတြ လြဲေခ်ာ္ေနတဲ႔ တဒဂၤအခိုက္အတန္႔ေလးပါ,ခ်စ္သူ… ထင္မွတ္မႈ မဟုတ္တဲ႔ ဆံုေတြ႔တဲ႔ အခိုက္မွာ ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ အတူ မင္းေရွ႕မွာ ငါဟာ… ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ “သံု႔ပန္း” ျဖစ္ေနေလျပီလား ၾကိဳမျမင္ႏိုင္တဲ႔ အနာဂတ္နဲ႔အတူ ဘ၀ရဲ႕အေမာမွာ မင္းလက္ကုိတြဲျပီး ရင္ခြင္မွာ ခိုနားခ်င္ေပမယ္႔ မင္းရဲ႕... ဥေပကၡာျပဳျခင္းေတြက ငါ႔ႏွလံုးသားကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဆိတ္သုဥ္း နာက်င္မႈေတြ ေထြးပိုက္ျပီး လြမ္းျခင္းေတြကိုပဲ ဖက္တြယ္ထားေနေစတာေလ…

ထာဝရခ်စ္မယ္လို႔ေျပာတဲ့လူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထားသြားခဲ့တယ္။ အရမ္းခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတဲ့လူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္လက္ကို တဲြသြားခဲ့တယ္။ ေစာင့္ေနမယ္လို႔ေျပာတဲ့လူက ေနာက္ဆံုးေတာ့ တျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ထြက္သြားခဲ့တယ္။ "ခ်စ္တယ္" လို႔.... လြယ္လြယ္ မေျပာပါနဲ႔။ ကတိတစ္ခုဟာလည္း တာဝန္ယူမႈတစ္ ခု ဒါမွမဟုတ္ နာက်င္မႈတစ္ခုပဲ မဟုတ္ပါလား!

မသိလို ့ မွားခဲ့တဲ့အမွားအတြက္ ေနာင္တရဖို ့ တန္သလား ယံုခဲ့တဲ့ ငါ့အမွားလား ညာခဲ့တဲ့ နင့္ရဲ့အျပစ္လား ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္း ျပန္ဆက္မယ္ေရာ ထင္သလား ဟားတိုက္ရယ္ေမာခံရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ဒီဘ၀မွာ တစ္သက္စာမွတ္သြားတယ္ဆိုတာ နင္ နားလည္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ရယ္ဖို ့ မႀကိဳးစားပါနဲ ့ ငါ့မွာလဲ မာနဆိုတာ ရိွတယ္ နင့္ကို သိခြင့္ေပးတဲ့ ကံၾကမၼာကို ငါ မုန္း တယ္

ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က သားအမိႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သမီးရဲ့နာမည္က ေကသကာရီလုိ႔ေခၚပါတယ္။ တစ္ေန႔ အိမ္တံခါးဝမွာ ထုိင္ျပီး သမီးက အေမ့ရဲ့ဦးေခါင္းမွာ သန္းရွာေပးေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရဟန္းေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး အိမ္ေရွ႔ကဆြမ္းခံ ၾကြသြားတာကုိ ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ သမီးေကသကာရီက အေမလုပ္သူကုိေမးပါတယ္။ “အေမ.. ဒီရဟန္းေတြဟာ ပထမအရြယ္ရုပ္ရည္အဆင္း လွလွပပရွိပါလ်က္နဲ႔ ဘာမွလည္း မပ်က္ဆီးေသးဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ ရဟန္းျပဳၾကတာလဲ” ဒီေတာ့ အေမလုပ္သူက ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ “သမီး.. ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေနတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား တရားနာၾကားၿပီး ရဟန္းျပဳၾကတာ” သားအမိ နွစ္ေယာက္ သန္းရွာရင္း စကားေျပာ ေနတုန္းမွာပဲ ေသာတာပန္ ဒကာ တစ္ေယာက္ အိမ္တံခါးဝ ေရာက္လာပါတယ္။ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေျပာတဲ့စကားကုိလည္း ၾကားသြားပါတယ္။ အေမလုပ္သူက အိမ္ေ႕ရွေရာက္လာတဲ့ ေသာတာပန္ဒကာကုိ “ဥပသကာႀကီး… တစ္ခုမသိ လုိ႔ေမးပါရေစ။ အမ်ိဳးေကာင္းသားေတြ စည္းစိမ္ေတြစြန္႔၊ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ ေတြစြန္႔ၿပီး ျမတ္စြာဘုရား ထံမွာ ရဟန္းျပဳၾကတယ္။ ဘာအက်ိဳးကုိျမင္လုိ႔ ရဟန္းျပဳၾကတာလဲ”လုိ႔ ထပ္ဆင့္ေမးၾကည့္ ပါတယ္။ ေသာတာပန္ ဒကာကလည္း “ ကာမဂုဏ္ရဲ့ အျပစ္ကုိျမင္လုိ႔ ရဟန္းျပဳၾကတာပါ”လုိ႔ ေျပာျပ ပါတယ္။ ေသာတာပန္ ဒကာကဆက္ျပီး သရဏဂုံနဲ႔ ငါးပါးသီလအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပေပးျပီး က်င့္သုံးရင္ ရမယ့္ အက်ိဳးရလဒ္ ေတြကုိပါ ေျပာျပပါတယ္။ ေသာတာပန္ ဒကာရဲ့စကားၾကးရေတာ့ ေကသကာရီက စိတ္ဝင္စားသြားျပီး “သရဏဂုံနဲ႔ ငါးပါးသီလကုိ ကြ်န္မတုိ႔ မိန္းမသားေတြ က်င့္သုံးရင္ေကာ သင္ေျပာျပတဲ့ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ အက်ိဳးေတြ ရႏုိင္သလား”လုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ ဒကာကလည္း “သမီးရယ္ ဒီတရား ေတြဟာ လူသား အားလုံးနဲ႔ ဆုိင္ပါတယ္။ လူသားအားလုံး က်င့္ဖုိ႔ ေဟာထားတာပါ”လုိ႔ ျပန္ေျပာ ျပပါတယ္။ ေနာက္ ေသာတာပန္ ဒကာက ေကသကာရီကုိ သရဏဂုံနဲ႔ ငါးပါးသီလကုိ ကုိယ္တုိင္ တုိင္ေပး ပါတယ္။ ေကသကာရီက ငါးပါးသီလကုိ ခံယူၿပီးေတာ့ “ဥပသကာႀကီးရယ္ သရဏဂုံ ငါးပါးသီလ ထက္ျမင့္တဲ့ တရားရွိေသးလား”လုိ႔ ဆက္ေမးလာျပန္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ေသာတာပန္ဒကာက ေကသကာရီ တရားကုိ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားေနၿပီ ဆုိတာသိရသလုိ တရားပါရမီ ရွိသူဆုိတာလည္း သိလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရားကုိ ဆက္ေဟာျပေပးပါတယ္။ “ရွိတာေပါ့၊ ခ်စ္သမီး ေသခ်ာနားေထာင္ပါ။ ဆံပင္၊ ေမြးညင္း၊ ေျခသည္း၊ လက္သည္း၊ သြား၊ အေရ၊ အသား၊ အေၾကာ၊ အရုိး၊ ရုိးတြင္းခ်င္ဆီ၊ အညွိဳ႔၊ နွလုံး၊ အသည္း၊ အေျမွး၊ အဖ်ဥ္း၊ အဆုတ္၊ အူမ၊ အူသိမ္၊ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ ဦးေဏွာက္၊ သည္းေျခ၊ သလိပ္၊ ျပည္၊ ေသြး၊ ေခြ်း၊ အဆီခဲ၊ မ်က္ရည္၊ ဆီၾကည္၊ ႏွပ္၊ တံေတြး၊ အေစး၊ က်င္ငယ္၊ အဲဒီ သုံးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသ ကမၼ႒ာန္းကုိ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္စီးျဖန္းပါ။ ဒီကေနတစ္ဆင့္တက္ၿပီး အဆင္းျဖစ္ပ်က္၊ အသံျဖစ္ပ်က္၊ အနံ႔ျဖစ္ပ်က္၊ အရသာျဖစ္ပ်က္၊ ၾကမ္းေခ်ာ ျဖစ္ပ်က္၊ တြန္းတုိးျဖစ္ပ်က္၊ ပူေအးျဖစ္ပ်က္၊ ျမင္ျဖစ္ပ်က္၊ ၾကားျဖစ္ပ်က္၊ နံျဖစ္ပ်က္၊ လ်က္ျဖစ္ပ်က္၊ ေတြ႔ထိျဖစ္ပ်က္၊ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္ အဲဒီလုိ ႏွလုံးသြင္းပါ”လုိ႔ သုံးဆယ့္ႏွစ္ေကာ႒ာသကမၼ႒ာန္းနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ကမၼ႒ာန္း ကုိ ေသခ်ာေဟာျပေပးၿပီး ျပန္သြားပါတယ္။ ေကသကာရီလည္း ေသာတာပန္ ဒကာေဟာျပ ေပးခဲ့တဲ့ ကမၼ႒ာန္းကုိ ေန႔စဥ္ပြါးမ်ား အားထုတ္ လုိက္တာ မၾကာမီ ကာလမွာပဲ ေသာတာပန္ တည္သြားပါတယ္။ လူ႔ျပည္မွာ သက္တမ္းေစ့ေနၿပီး ကြယ္လြန္ေတာ့ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွာ နတ္သမီးအျခံ အရံ တစ္သိန္းနဲ႔ သိၾကားမင္းရဲ့ မိဖုရားငယ္ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ (ဝိမာနဝတၳဳအ႒ကထာ၊ေကသကာရီဝတၳဳ) တရားေဟာတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္ရင္ ရဟန္းကလူကုိ ေဟာတာကုိပဲ ေျပးေျပးျမင္ေလ့ရွိပါ တယ္။ ဒီဝတၳဳေလး မွာေတာ့ လူအခ်င္းခ်င္းပဲ ေဟာလုိက္လုိ႔ ေကသကာရီ ေသာတာပန္တည္ သြားတာပါ။ လူေထာင္ေသာင္း ပရိသတ္ကုိ ေဟာမွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ တစ္နာရီ ႏွစ္နာရီ ေဟာမွရယ္ လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္တည္းကုိ ေဟာလည္း တရားက တရားပါပဲ။ အလွဴတကာ့ အလွဴေတြထဲမွာ တရားအလွဴဟာ အျမတ္ဆုံးဆုိတာ အားလုံး သိပါတယ္။ တရားအလွဴ ေပးလွဴလုိက္တာဟာ အမတဒါန=နိဗၺာန္အလွဴကုိ ေပးလွဴလုိက္တာပါ။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္မိတ္ေဆြကုိ ဆယ္မိနစ္၊ ဆယ့္ငါးမိနစ္ ကုိယ့္သိသ ေလာက္ေလး ေျပာျပေပးလုိက္ ရင္လည္း အမတဒါန=နိဗၺာန္အလွဴကုိေပးလွဴလုိက္တာပါပဲ။ တရားေဟာၿပီးတဲ့အခါ “ဘုရားတပည့္ေတာ္ ေဟာေျပာေပးရေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အဖို႔ဘာဂသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ။ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ေဟာျပတဲ့ တရားေလးကုိ နာၾကားၿပီး တရားအသိေလး ေတြရသြားၾကပါေစ။ ရသည့္အားေလ်ာ္စြာ က်င့္ႏုိင္ၾကပါေစ၊ က်င့္ႏုိင္ သည့္အားေလ်ာ္စြာ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ရဲ့ အေထာက္အပံ့ ေကာင္းေတြရသြားၾကပါေစ”လုိ႔ ေမတၱာပုိ႔ ေပးလုိက္ရမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ တရားေဟာၿပီးတုိင္း နိဗၺာန္ကုိ ဆုေတာင္းတဲ့ အေလ့ေလးကုိ ထုံထား ရမွာပါ။ ဒါဆုိကုိယ္ေဟာတဲ့ တရားကုိ ပုိၿပီး တန္ဖုိးထားသြားမွာပါ။ “ငါျပဳတဲ့ကုသိုလ္ဟာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မဟုတ္ဘူး။ နိဗၺာန္အထိ ဦးတည္ေနတယ္”ဆုိၿပီး ကုိယ့္ကုသိုလ္အေပၚ အားရ ေက်နပ္ေနေတာ့မွာပါ။ ဒီလုိပါပဲ။ ကုိယ့္ခင္ပြန္းကုိလည္း ေဟာျပေပးရမွာပါ။ ကုိယ့္ဇနီးကုိလည္း ေဟာျပေပးရမွာပါ။ ကုိယ့္သားသမီး ကုိလည္း ေဟာျပေပးရမွာပါ။ ကုိယ့္မိဘကုိလည္း ေဟာျပေပးရမွာပါ။ ကုိယ့္ခ်စ္သူ ကုိလည္း ကုိယ္သိသေလာက္ ေဟာျပေပးရမွာပါ။ ခ်စ္သူသဘာဝ သံေယာဇဥ္အေၾကာင္း၊ ေမတၱာအေၾကာင္း၊ သီခ်င္းေလးေတြအေၾကာင္း၊ အိပ္မက္အေၾကာင္း၊ ပန္းေလးေတြအေၾကာင္း၊ ပစၥည္းေလးေတြ အေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာျပရမွာပါပဲ။ ဒီသံေယာဇဥ္ အေၾကာင္းေတြအျပင္ တစ္ခါတေလ ကုိယ္သိ သေလာက္ ကုိယ္ေလ့လာ ထားသေလာက္ တရားစကားေလး ေတြလည္း ေျပာျပေပးရမွာပါ။ ဒါနအေၾကာင္း၊ သီလအေၾကာင္း ေတြအျပင္ ဒီကတစ္ဆင့္တက္ၿပီး ဝိပႆနာရႈပုံ အေၾကာင္း ေလးေတြလည္း ေျပာျပေပးရမွာပါ။ အဲဒီလုိ ေျပာျပေပးေနရင္ ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ တရားအလွဴ ေပးလွဴေနတာပါပဲ။ ေမြးေန႔နီးလာလုိ႔ ကုိယ့္ခ်စ္သူက ကုိယ့္ကုိ “ဘာလုိခ်င္သလဲ”လုိ႔ ေမးလာရင္ “ေသာၾကာ, စေန, တနဂၤေႏြ ႏွစ္ညအိပ္ သုံးရက္ တရားစခန္း ဝင္ေပးပါ”လုိ႔ ေတာင္းလုိက္ရုံပါ။ ဒါဆုိသူ႔အတြက္ ေရာ ကုိယ့္အတြက္ေရာ အျမတ္ဆုံး ကုသိုလ္ေတြျဖစ္သြားတာပါ။ သုံးရက္ဆုိေတာ့ တရားစခန္း ဝင္ေပးရမယ့္ ကုိယ့္ခ်စ္သူအတြက္ မခက္သလုိ ေသာၾကာ စေန တနဂၤေႏြဆုိေတာ့ ေသာၾကာ ညေနရုံးကအျပန္ တရားစခန္းဝင္၊ တနဂၤေႏြေန႔ခင္းျပန္ထြက္၊ ၿပီးရင္ ဘုရားကုိ အတူတူသြား၊ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းသလဲ။ ဘုရားမွာ အတူတူပန္းကပ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားေပၚမွာ တရားစခန္းက ျပန္ထြက္လာတဲ့ ခ်စ္သူက ကုိယ္နာခဲ့တဲ့ တရားေလးေတြ၊ အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့ တရားသေဘာ ေလးေတြ ျပန္ေျပာျပေပၿပီး ကုိယ္ေဆာက္တည္ခဲ့ရတဲ့ သီလကုသိုလ္၊ ကုိယ္ပြားမ်ား အားထုတ္ခဲ့ရတဲ့ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ ကုသုိလ္ေတြကုိလည္း ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ အမွ်ေပးေဝလုိက္မယ္ ဆုိရင္လည္း ခ်စ္သူရဲ့ သာဓုေခၚသံဟာ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အသာယာဆုံး အသံတစ္ခု ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါ။ ဒါတင္မကပါဘူး။ အမွ်ေဝသံ၊ သာဓုေခၚသံေတြဟာ စည္းခ်က္ညီ “ပါရမီသံစဥ္” တစ္ခုအျဖစ္ ဘဝအဆက္ဆက္ တည္တံ့ပ်ံ႕လြင့္ ေနေတာ့မွာပါ။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ အတူတူျပဳခဲ့ရင္ ဘဝအဆက္ဆက္ ဆုံေတြ႔ဦးမွာပါပဲ။ ဘဝအဆက္ ဆက္ဆုံေတြ႔ တဲ့အခါ ကုိယ္လည္း တရားရွိဘုိ႔လုိသလုိ ကုိယ့္ခ်စ္သူလည္း တရားရွိဘုိ႔လုိပါတယ္။ ေနာက္ဘဝေတြမွာ ျပန္ေတာ့ဆုံပါရဲ့ ကုိယ္ကေတာ့ တရားရွိၿပီး ကုိယ့္ခ်စ္သူက တရားမရွိရင္, မရွိခဲ့ရင္ အဆင္မေျပလွပါဘူး။ ဥပမာ- ကုိယ့္ခ်စ္သူက “ေဒါသမီးလွ်ံ၊ အက်ည္းတန္၊ သည္းခံလွပသည္”ဆုိ တဲ့အတုိင္း ေဒါသႀကီးခဲ့လုိ႔ ေဒါသႀကီးေနလုိ႔ ရုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ ေနမယ္။ ေနာက္- “ညွဥ္းဆဲသူ ကား၊ အနာမ်ား၊ သနားက်န္းမာသည္”ဆုိတဲ့အတုိင္း ကုိယ့္ခ်စ္သူက သူတစ္ပါး, သူတစ္ပါးေတြကုိ ညွဥ္းဆဲခဲ့လုိ႔ အနာေရာဂါ ထူေျပာေနမယ္ ဆုိရင္ ကုိယ္ပဲ ေဆးကုေပး ေနရမွာပါ။ အကုသိုလ္ရဲ့ အက်ိဳးကုိ ကုိယ္က မခံရေပမယ့္ ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ ၾကည့္ျပီး ကုိယ္ပါစိတ္ဆင္းရဲ ေနရေတာ့မွာပါ။ ဒီေတာ့ ကုိယ္လည္းတရားရွိဘုိ႔ လုိသလုိ သူလည္းတရားရွိဘုိ႔ လုိျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ခ်စ္သူလည္း တရားရွိဘုိ႔ ကုိယ္က ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ တရားေဟာ ေပးရမွာပါ။ ေတာ္ၾကာေနာက္ဘဝမွာ ေလျဖတ္တ ဲ့ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္ဆုံေနရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ ဒီလုိျပန္ဆုံမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ဟာကုိ ေတြးသာၾကည့္ပါေတာ့။ အမွ်ေဝသံ, သာဓုေခၚသံ ေလးေတြဟာ သံေယာ ဇဥ္ေတြၾကားမွာ အခါအားေလွ်ာ္စြာ ၾကားေနမွ ေနာက္ဘဝပါ စိတ္ေအးစိတ္ခ်ရမွာပါ။ သတိထားပါ၊ ေလျဖတ္တဲ့ ခ်စ္သူနဲ႔ ျပန္ဆုံေနမွာကုိ။ ဒီေနရာမွာ အမွ်ေဝတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အမွ်ေဝတဲ့ေနရာမွာ ၁။ ဒါနျပဳၿပီး အမွ်ေဝတာရယ္၊ ၂။ သီလ ေဆာက္တည္ၿပီး အမွ်ေဝတာ ရယ္၊ ၃။ သမထဝိပႆနာ ပြါးမ်ားၿပီး အမွ်ေဝတာရယ္ဆုိၿပီး သုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ၁။ ဒါနျပဳၿပီးအမွ်ေဝရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူဟာ ဒါနကုသိုလ္ကုိထပ္မံရရွိပါတယ္။ လူတစ္ရာ သာဓုေခၚရင္ ဒါနကုသိုလ္ တစ္ရာ ထပ္မံရရွိပါတယ္။ လူတစ္ေထာင္ သာဓုေခၚရင္ ဒါနကုသိုလ္ တစ္ေထာင္ ထပ္မံရရွိပါတယ္။ သာဓုေခၚၾကတဲ့ လူတစ္ရာ ၊လူတစ္ေထာင္ ေတြလည္းဒါနကုသိုလ္ ကုိ ရၾကပါတယ္။ ၂။ သီလ ေဆာက္တည္ၿပီး သီလကုသိုလ္ကုိ အမွ်ေဝရင္ သီလကုသိုလ္ကုိ ထပ္မရေတာ့ ပါဘူး။ ဒါနကုသိုလ္ ကုိပဲရရွိပါတယ္။ သာဓုေခၚတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ သီလကုသိုလ္ မရၾကပါဘူး။ ဒါနကုသိုလ္ကုိပဲရၾကပါတယ္။ ၃။ သမထဝိပႆနာ ပါြးမ်ာၿပီး အမွ်ေဝရင္ သမထဝိပႆနာ ကုသိုလ္ေတြ ထပ္မရေတာ့ပါ ဘူး။ ဒါနကုသုိလ္ကုိပဲရပါတယ္။ သာဓုေခၚတဲ့ သူေတြလည္း သမထဝိပႆနာ ကုသိုလ္ကုိေတာ့ မရပါဘူး၊ ဒါနကုသုိလ္ကုိပဲရရွိပါတယ္။ အမွ်ေဝတာနဲ႔ သာဓုေခၚတာဟာ ဒါနထဲမွာပါပါတယ္။ ဒီသုံးမ်ိဳးကုိ သဒၶမၼရံသီ ဆရာေတာ္ႀကီး က မွတ္ရလြယ္ေအာင္ ေဆာင္ပုဒ္ေလး စီေပးထားပါတယ္။ ၁။ ဒါနေဝလွ်င္၊ ဒါနပင္၊ အမွန္ပင္ ရရွိသည္။ ၂။ သီလေဝလွ်င္၊ ဒါနပင္၊ အမွန္ပင္ ရရွိသည္။ ၃။ ဘာဝနာေဝလွ်င္၊ ဒါနပင္၊ အမွန္ပင္ ရရွိသည္။ စိတ္ထဲမွာ ရွင္းၾကရဲ့လား မသိပါဘူး။ မရွင္းေသးဘူးဆုိရင္ ပုညႀကိယဝတၳဳ (၁၀) ပါးကုိ အာရုံ ျပဳၾကည့္ လုိက္ပါ။ ပုညႀကိယာ ဝတၳဳ(၁၀)ပါး ၁။ဒါန=ေပးကမ္းလွဴဒါန္းမႈ၊ ၂။ သီလ=၅-ပါး ၊ ၈-ပါး၊ ၁၀-ပါးစေသာ သီလ ေဆာက္တည္မႈ၊ ၃။ ဘာဝနာ- ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းမႈ၊ ၄။ အပစာယန= အသက္သိကၡာႀကီး သူအား အရုိအေသျပဳမႈ၊ ၅။ ေဝယ်ာဝစၥ= သူမ်ားကုသိုလ္ ကိစၥ၌ ကူညီေဆာင္ရြက္မႈ၊ ၆။ပတၱိဒါန= မိမိရေသာ ကုသိုလ္အဖုိ႔ကုိ အမွ်ေဝမႈ၊ ၇။ ပတၱာႏုေမာဒန= မိမိသုိ႔ ေရာက္လာေသာ ကုသိုလ္အဖုိ႔ကုိ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ သာဓု ေခၚမႈ၊ ၈။ ဓမၼႆဝန=တရားနာမႈ၊ ၉။ ဓမၼေဒသနာ= လာဘ္လာဘကုိ မငဲ့ဘဲ တရားေဟာမႈ၊ ၁၀။ ဒိ႒ိဇုကမၼ= အယူကုိ ေျဖာင့္မတ္စြာျပဳမႈ။ ဒီ(၁၀)ပါးကုိ ဒါန- သီလ - ဘာဝနာထဲ ျပန္သြင္းပုံ လကၤာေလးကုိ အရင္က်က္ထား လုိက္ရ ေအာင္ပါ။ ဒါန၊ သီလာ၊ ဘာဝနာ သုံးျဖာစဥ္၍ခင္း။ စႏွစ္ကုိလယ္၊ လယ္ႏွစ္ကုိစ၊ ေနာက္မွ ေနာက္ခ်င္းသြင္း။ ကဲ..ရျပီလား။ လကၤာကုိ ရွင္းျပရေအာင္ပါ။ ပုညႀကိယာဝတၳဳ (၁၀)ပါးကုိ ေသခ်ာျပန္ၾကည့္ ထားလုိက္ပါ။ တတ္ႏုိင္ရင္ ခဲတံေလးနဲ႔လုိက္တုိ႔လုိက္ပါ။ ဒါန-သီလ-ဘာဝနာကုိ အစဥ္အတုိင္း ထားလုိက္ပါတဲ့၊ အစျဖစ္တဲ့ အပစာယန၊ ေဝယ်ာဝစၥ (၂)ပါးကုိ အလယ္ျဖစ္တဲ့ သီလထဲမွာ သြင္းလုိက္ပါတဲ့။ အလယ္ျဖစ္တဲ့ ပတၱိဒါန၊ ပတၱာႏုေမာဒန(၂)ပါးကုိ အစျဖစ္တဲ့ ဒါနထဲမွာသြင္းလုိက္ပါတဲ့။ ေနာက္ျဖစ္တဲ့ ဓမၼႆဝန၊ ဓမၼေဒသနာ၊ ဒိ႒ိဇုကမၼ(၃)ပါးကုိ ဘာဝနာထဲမွာ သြင္းလုိက္ပါတဲ့။ ဒီခြဲျပပုံေလးကုိ အာရုံျပဳလုိက္ရင္ ဘာေတြဟာ ဘယ္ထဲမွာ ပါတယ္ဆုိတာ ခြဲျခားသိလုိ႔ ရပါၿပီ။ အမွ်ေဝတာ၊ သာဓုေခၚတာဟာ ဒါနထဲမွာ ပါတဲ့အတြက္ ဒါနကုသိုလ္ပဲရတာပါ။ တရားနာတာ ၊တရားေဟာတာ ကေတာ့ ဘာဝနာထဲမွာ ပါေနပါတယ္။ ဒါကုိေထာကၿပီး ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ တရားေဟာတာ၊ ကုိယ့္ခ်စ္သူေဟာတဲ့ တရားကုိနာတာ ေတြဟာ ဘာဝနာထဲမွာ ပါေနပါတယ္။ အရုိအေသေပးတာ၊ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္တာ ေတြကေတာ့ သီလထဲမွာ ပါပါတယ္။ လုိရင္းကေတာ့ ကုိယ့္ခ်စ္သူ၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူကုိ တရားေဟာတာဟာ အမတဒါန= နိဗၺာန္ အလွဴ၊ အျမတ္ဆုံး အလွဴႀကီးကုိ ေပးလွဴလုိက္ တာပါပဲ။ အေမကုိခ်စ္တယ္၊ အေဖကုိခ်စ္တယ္၊ သားသမီးကုိခ်စ္တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းကုိခ်စ္တယ္၊ မိတ္ေဆြကုိခ်စ္တယ္၊ ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္တယ္ဆုိရင္ တရားေဟာရမွာပါ၊ တရားေဟာရင္း အျမတ္ဆုံး ကုသိုလ္ေတြယူရမွာပါပဲ။ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ဝၯမာတာေထရီ ဆိုတာရွိပါတယ္။ သူလူ႔ဘဝတုန္းက သူ႔ရဲ့သားေလးရဲ႕ နာမည္က ဝၯပါ။ ဝၯဆုိတာ တုိးပြါးျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ သားနာမည္ကုိ အစြဲျပဳၿပီး “ဝၯမာတာ=တုိးပြါးအေမ”လုိ႔ေခၚၾကတာပါ။ ေယာကၤ်ားဆုံးၿပီး ကာလတစ္ခု ၾကာေတာ့ ဘိကၡဳနီမဝတ္ပါတယ္၊ ဘိကၡဳနီမ ဝတ္ေတာ့လည္း ဝၯမာတာ ေထရီရယ္လုိ႔ ေခၚေဝၚ ထင္ရွား သြားျပန္ပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းကုိ ႀကိဳးစား အားထုတ္လုိက္တာ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေနာက္လူ႔ဘဝမွာ က်န္ခဲ့တဲ့သား “ေမာင္တုိးပြါး”ကုိေခၚၿပီး ကုိရင္ဝတ္ေပးပါတယ္။ သားကုိရင္ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ ျပည့္ျပန္ေတာ့လည္း ရဟန္းေဘာင္ကုိ ပုိ႔ေဆာင္ေပးျပန္ပါတယ္။ သားရဟန္း ဝၯေထရ္ဟာ စာသင္ရင္း ပိဋကတ္သုံးပုံကုိ ကြ်မ္းက်င္ တတ္ေျမာက္ သြားပါတယ္။ သားရဟန္းက တရားေဟာျပန္ ေတာ့လည္း နာမည္ေက်ာ္ ဓမၼကထိက တစ္ပါးျဖစ္သြား ျပန္ပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ စာတတ္ ဓမၼကထိက ျဖစ္လာေတာ့ ၾကည္ညိဳသူေတြ ေပါၿပီး လာဘ္လာဘေတြ ေပါခ်င္တုိင္းေပါေန ပါေတာ့တယ္။ တရား ေဟာတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ ေနတဲ့အတြက္ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္မႈကုိ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါကုိမိခင္ေထရီမက မႏွစ္ သက္ပါဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ဓမၼကထိက သားရဟန္းဟာ မိခင္ ဘိကၡဳနီမ ေက်ာင္းကို သကၤန္းမရုံဘဲၾကြ လာပါတယ္။ ေက်ာင္းထဲေရာက္ေတာ့ မိခင္ေထရီမက တုတ္ကုိကုိင္ျပီး “အုိ.. သားရဟန္း ဘာျဖစ္လုိ႔ သကၤန္းမရုံဘဲ ဘိကၡဳနီမ ေက်ာင္းကုိလာရတာလဲ သင့္အမူအယာကုိ ျပန္ၾကည့္ပါဦး၊ တရားေဟာတာ၊ ဂႏၳဓုရလုပ္တာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ပုပ္ေနတယ္။ မာန္မာန ကလည္း တက္ၾကြ ေနေသးတယ္၊ ရဟန္းတစ္ပါး တကယ္လုပ္ရမယ့္ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ အလုပ္ကုိ သာလုပ္ပါ။ ကုိယ္ဟန္ ေၾကာ့ေၾကာ့ေမာ့ေမာ့နဲ႔ အမူအယာ ကုိျပင္ပါ” လုိ႔ဆုိျပီး ခပ္တင္းတင္းေလး ေျပာလုိက္ ပါေတာ့တယ္။ သားရဟန္းလည္း မိခင္ေထရီမ ေျပာစကားၾကားရေတာ့ ခ်က္ခ်င္းသတိရၿပီး “မိခင္.. ကြ်ႏု္ပ္မွားပါၿပီ၊ ေနာင္ဒီလုိ အမူအယာေတြနဲ႔ မေနေတာ့ပါဘူး”လုိ႔ ဝန္ခံကတိ ေပးလုိက္ပါတယ္။ သားရဟန္း သတိဝင္သြားေတာ့ မိခင္ေထရီမႀကီးက သားရဟန္းကုိ ဂါထာေလးေတြနဲ႔ ထပ္မံ ေဟာျပ ေပးျပန္ပါတယ္။ သားရဟန္းဟာ မိခင္ေက်ာင္းက ျပန္ခဲ့ၿပီး တရားေဟာမႈေတြကုိ လုံးဝရပ္လုိက္ပါတယ္။ မိခင္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ ပြါးမ်ားမႈကုိပဲ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ပါေတာ့တယ္။ ပါရမီပါၿပီးသား ဆုိေတာ့ မၾကာမီကာလမွာပဲ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ သားရဟန္းေရာ မိခင္ေထရီမႀကီးေရာ အရတၱဖုိလ္ ကုိယ္စီရၿပီး ပရိနိဗၺာန္ စံသြားၾကပါတယ္။ ဇာတ္သိမ္းပုိင္းေလးက သိပ္လွတာပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ဖတ္ဖတ္ လွေနတာပါပဲ။ ေနာက္ဆုံး ေတာ့ အားလုံးအားလုံးဟာ ဒီအတုိင္းပဲ ဇာတ္သိမ္းၾကဖုိ႔ လုိရင္းပါ။ သံသရာ ဘယ္ေလာက္ရွည္ၾက ရဦးမယ္မသိပါဘူး။ ဒီဝတၳဳေလးမွာလည္း မိခင္က သားကုိ တရားေဟာတာပါ။ တရားေဟာတဲ့ ေနရာမွာလည္း ရုိးရုိးဣေျႏၵ ရရထုိင္ၿပီး ေဟာတာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ တုတ္ကုိကုိင္ၿပီး ခပ္တင္းတင္း ေလးေဟာ လုိက္တာပါ။ ဒီသာဓကေလးေတြ ေထာက္ၿပီး သားအမိခ်င္း၊ ဇနီးေမာင္ႏွံခ်င္း၊ ညီအစ္ကုိ ေမာင္နွမခ်င္း၊ မိတ္ေဆြခ်င္း၊ ခ်စ္သူခ်င္း ကုိယ္သိထားတဲ့ တရားေလးေတြကုိ ေဟာေပးရမွာပါပဲ။ ေဟာေပးရင္ ကုသိုလ္ေတြရေနတာပါပဲ။ ဒီလုိပါပဲ။ ရဟန္းအခ်င္းခ်င္း လည္းေဟာရမွာပါပဲ။ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ရဟန္း၊ ကုိယ္သံေယာဇဥ္ရွိ ရွိတဲ့ရဟန္းကုိ ေဟာရမွာပါပဲ။ စာေတြအေျခခံရွၿပီ းသားဆုိေတာ့ ေဟာသူေရာ နာသူေရာ ပုိလုိ႔ ေတာင္သေဘာေပါက္ လြယ္ဦးမွာပါ။ ခ်စ္တဲ့ရဟန္း အခ်င္းခ်င္း ေဟာမွလည္း ပုိၿပီး လက္ခံတာပါ။ လုိရင္းကေတာ့ တရားေဟာၿပီးတုိင္း “ဘုရားတပည့္ေတာ္ တရားေဟာေျပာရေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈ အဖုိ႔ဘာဂသည္ နိဗၺာန္၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ပါေစ။ ဘုရားတပည့္ေတာ္ ေဟာတဲ့တရား ေလးကုိနာၾကားၿပီး ကုိ..ဘယ္သူ၊ မ…ဘယ္သူတရား အသိေလးေတြ ရသြားပါေစ။ ရသည့္အား ေလွ်ာ္စြာက်င့္ႏုိင္ပါေစ။ က်င့္ႏုိင္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ရဲ့ အေထာက္အပံ့ ေကာင္းေတြ ရသြားပါေစ”လုိ႔ နိဗၺာန္ကုိ ဆုေတာင္းတာရယ္၊ ေမတၱာပုိ႔ တာရယ္ကုိ အေလ့အက်င့္ အထုံေလး လုပ္ထားရမွာပါ။ ကုိယ့္ရဲ့ တရားေဟာေျပာ မႈဟာ နိဗၺာန္ရဲ႕ အေထာက္အပံ ေကာင္းေတြ ဆုိတာကုိလည္း အထူးအာရုံ ျပဳထားရမွာပါ။ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ မိဘ၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ သားသမီး၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ဇနီး၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ ခင္ပြန္း၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ မိတ္ေဆြ၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူကုိ ကုိယ္သိတဲ့ တရားေလး ေတြကုိ သိသေလာက္ ေဟာလုိက္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဘဝမွာ ဘယ္သူကုိပဲ ခ်စ္ခ်စ္၊ ခ်စ္တဲ့သူကုိ တရားေဟာ လုိက္ဖုိ႔ပါပဲ ။ တရားေဟာလုိက္ရင္ အျမတ္ဆုံးကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္သြားတာပါပဲေလ။ ရေဝႏြယ္(အင္းမ)

သင့္ကို နားလည္မႈမေပးႏိုင္သူတစ္ေယာက္က ေ နာက္ဆံုးမွာ သင့္ကိုဆင္ေျခေတြးေတာစရာ တစ္ခုေပးပါသတဲ့။ အဲဒီေတြးေတာစရာက "လူ႔ဘဝမွာ "နားလည္မႈရွိတာ"ဟာ " ခ်စ္တာ"ထက္ ပိုအေရးပါတယ္" ဆိုတာပဲ။။