Saturday, January 21, 2012
မေတာ္တဆ ဆိုေပမယ့္
ငါတမင္တကာ ျမိဳခ်လိုက္တဲ့ စြဲလန္းမႈ .....
ရင္ဘတ္ထဲမွာ ခ်ိဳေနတာေတာင္
ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ခါးခါးေနတယ္.......
တြားသြား သတၱ၀ါ မဟုတ္လို့
ငါ့ရင္ဘတ္လည္း ျပားျပားမ၀ပ္တတ္.....
နင္သိရဲ့လား.....
နင့္မာနကို စြန္လိုလႊတ္ဖို့
ငါဒူးေတာ့ ညႊတ္ထားျပီ.......
ရင္ဘတ္ကိုေကာ့ ေခါင္းကိုေမာ့လို့
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းလမ္းမွာေတာ့
ပန္းေတြ အလ်ားလုိက္ခ်ခင္းထားတယ္.......
ျပာရီမႈန္၀ါးေနတဲ့ ငါ့မ်က္လံုးေတြထဲ
နင္ဟာပန္းျဖစ္ခဲ့ရင္
ငါက ပါးနဲ့ပဲနမ္းမွာပါ
နင့္ရနံ့မွာ မရူးရဲဘူး.......
သံသရာၾကီးရယ္
င့ါကိုမႏိႈးပါနဲ့ေတာ့
ငါဘယ္ေတာ့မွ မနိုးေအာင္အိပ္ခ်င္တယ္.............။
Post a Comment